Een tussenstand voor jou:
Als een beschonken zwerver
De kots van onze tijd
Zwerf ik van dik tot dun
van haat tot nijd en terug
Jovanka, ben ik zoet genoeg
Is de spin voorgoed getemd?
Ook al ligt nu tussen jou en mij
Een muur van asfalt, mos en spinrag
Ik heb toch mijn best gedaan
En zo ben ik weer terug bij af
In mijn eigen paradijs
Want ‘af’ is waar mijn bed zacht kraakt
Op het ritme van jouw naam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten