Dood dan wel lijk

Wie zal jou nog horen

Als je niets meer zeggen kan

Jij? Nooit geboren

Misschien getogen of vertrokken naar het land

Waar de zielen heersen zonder voelen

Waar geen flauw benul meer is

Geen kramp, geen betasting, geen bloed voor doelen

Slechts letters, cijfers en duisternis

Over Per

Ergens

Had het wel iets

Die Cosmopolitan

Opgerold en wel, geklemd tussen zijn dijen

Als een Shetland Pony

Jammer van die uitgedroogde vetplanten

Maar geef toe

Die rigor mortis sierde hem wel

IP

56.349.21.879, 76.567.43.920, 51.089.33.872
86.681.22.675, 72.787.02.803, 86.211.69.203
47.545.38.978, 23.099.27.887
50.675.33.929...................

Nachtlach

De dag drupt weg, de nacht is suiker
Wat was vandaag, is dit nu wat
resteert van dansen, graven, duiken
Ik spuug naar 't zand, mijn kin wordt nat

Ik kwijl kristal, houd God voor gember
De nacht blaast onrust, geeft mij lucht
Ik dwaal te snel, dek dons met doornen
Een sprankje hoop: de nacht lacht terug

Rustdag

Nee, dan de zondag

Ribbels in het doffe glas

Vruchtvlees vaal en geel, het stuwt

Omhoog als vlooien op een vrijgezellenkuit

La vulve règne, surplus fysic.

Lichaamsdruppels in koffiekringen

Cirkels op het tafelblad

Épaule maigre, attends, attends!

Ademstorm langs mijn oor

De weg is kort en sidderend

Tot hier en dan straks

In ons eigen tempo verder

Fysiek ben ik nog lang niet

En het regent

Daar iets te hard voor

Conversatie

ZOUTELOOS!

Immens intrigerend

Maar van binnen, mwoooooah, nogal leeg

Zwelgend en godverdomde lekker zuigend vult het vacuüm

De ruimte, de wurggreep van gezapige tijd

OEVERLOOS!

Is het gekrakeel

Of is mijn gemoed nou te gefixeerd

Op liefde, loosheid, leegte en leven

???????????????????????????????

ZOUTELOOS!

Woorden vullen en worden

Uiteengerukt in folie van inhoud

Op jou

Ben ik gericht…….

Amor ad fundum

Besta, ja voor mijn part

Ontplof je

Als je het maar zacht doet

De kat heeft haar rust nodig

De kwakkelhagedissen

-Het woord klinkt te mooi om waar te zijn-

Kruipen tussen twaalf en zessen in mijn lakens, oe, daar is niet ieder van gediend

De luistervinken

Horen draaiende lijven dampende adem met horten met stoten

Wie luistervinkt hoort ritme, zweetgemaal, wrijving van satijn en een mensenstem

Of twee

Mijn bloed kookt

Kook je mee?

Ontmoeting

Aaaah, help me

Ben jij dat? Paradox van wie je bent!

Kom tot mij en

Wij raken verder van elkaar

Verdwaalde vlinder, richt mijn hartstocht zich

Tot een betonbuis, een glasprojectie, hartengalm?

Durf je te staan? Kleur van dode aarde?

Jij die mij zou moeten maken

Ik die jou zou moeten dragen

Ik was een vriendje, nu een vreemde

Jouw schuld, jij stomme schoonheid zonder bestemming

Komt het woord weer: paradox!

Ik zeg je, nooit (of beter: niet vaak)

Was ik zo alleen

Als nu, en zeg me, wat zijn we samen!

Meandersoep

Nectarinesap jakkert over mijn kin en

Voort, zeg ik, voort

Spoel weg die dogma’s

Die boa’s om je ziel

En spring, jaag, slacht en dans!

Stap uit je kamer

Stap uit de grond, uit je graf en omhels me

Jezus kijk mij, meanderend sap,diesel voor je lippen

De geest van de nachtwaker spuwt zijn geweten

Naast mij neer , mwoah, mwoah, OK

‘t Is goed zo, ’t is goed, als ik straks weer nodig moet

Na een dag vol fruit en gebrekkige honing