Zonneklaar

Wie de zon teveel  vertrouwt

Brandt zijn lijf en al zijn leden

’t is geen gein je zo te zien

Verstokt van rood, ’t licht op groen

Je zet je wekker maar je slaapt

Zelfs door de schreeuw van Mars en Venus

Niets of niemand breekt je coma

Suf maar door mijn jong (sterf jong!)