De dag drupt weg, de nacht is suiker
Wat was vandaag, is dit nu wat
resteert van dansen, graven, duiken
Ik spuug naar 't zand, mijn kin wordt nat
Ik kwijl kristal, houd God voor gember
De nacht blaast onrust, geeft mij lucht
Ik dwaal te snel, dek dons met doornen
Een sprankje hoop: de nacht lacht terug
Geen opmerkingen:
Een reactie posten